Op naar Japan!

Loes zit bij een kapper in een Aucklands winkelcentrum wanneer iets verderop bij een koffietentje deze woorden worden getypt. Het zijn de laatste indrukken van Nieuw-Zeeland, waar we toch ruim zes weken zijn geweest. Zodra we morgen in het vliegtuig stappen naar Tokyo, begint een nieuw en tevens laatste hoofdstuk van onze reis. Ongetwijfeld een bijzondere, want Japan staat natuurlijk, cultureel gezien, mijlenver af van wat wij in Nederland kennen. Hier kijken we erg naar uit, maar we blikken uiteraard eerst nog even terug op de afgelopen weken.

Queenstown is een van de grotere steden op het zuidereiland. Of je nu op zoek bent naar heftige activiteiten, flink wil stappen of sfeervolle restaurantjes wil bezoeken: this is the place to be. Wij hebben met name het laatste veelvuldig gedaan. Het waren bourgondische dagen. Lekker eten, wandelen door het uitgestrekte park en al liggend in het gras luisteren naar de straatmuzikanten. Dit alles met een prima zonnetje, want de zomer is hier reeds begonnen. Deze relaxte vibe hebben we ook de dagen erna weten vast te houden in zowel Oamaru en Akaroa. Twee plaatsjes aan de oostkust met tal van leuke beesten. Zo hebben we in Oamaru de zeldzame yellow-eyed pinguïns kunnen spotten, wat erg leuk was om te zien. Akaroa staat vooral bekend om de aanwezigheid van dolfijnen, waar je ook mee kunt zwemmen. Helaas was de boot volgeboekt. Dat was even balen, maar toen het de betreffende middag onophoudelijk regende, hadden we er al snel vrede mee. Het was overigens de eerste regenbui die wij in ruim vier weken hebben meegemaakt, dus we klagen niet:-)
Daarbij hadden we voor 's avonds ook een bijzonder vooruitzicht. Het toeval wilde dat Robin's oude buren ook door Nieuw-Zeeland aan het reizen waren. Een afspraak was snel gemaakt en we hebben een avond gezellig gekletst onder het genot van lokale biertjes, koffie en fish & chips. Erg leuk om bekende gezichten te zien aan de andere kant van de wereld. Letterlijk.

Daarna werd het tijd om langzaamaan weer richting Auckland te rijden. Met weer een andere huurauto. Omdat we niet zover vooruit plannen, huren we telkens voor korte tijd een auto. Na een week in een oud, gaar schakelbakkie te hebben gereden, hadden we nu weer de beschikking over een auto met automaat. Ideaal voor in de bergen. Het landschap ging ons nog steeds niet vervelen. Als tussenstop verbleven we een nachtje in Picton, waar we in een hostel zo'n acht Nederlanders hebben ontmoet, waarvan zelfs twee stadsgenoten. Een gezellige avond was het gevolg. Daarna hebben we New-Plymouth aangedaan. In deze laatste plaats, gelegen aan het water met prachtige vergezichten, hebben we onze aller-allerlaatste natuurwandeling gemaakt en alvast een aantal praktische zaken geregeld voor Japan.

Op dit moment zijn we weer weer in Auckland en verblijven we in Takapuna Oaks. De heerlijk luxe accommodatie waar we ook zes weken geleden zijn geweest. Toen voor Robins verjaardag, nu omdat we het zo relaxed vonden. In de middagen hebben we deze immense stad, met evenveel inwoners als op het hele zuidereiland, verkend. De ochtenden hier stonden in het teken van de baby.

Zo hadden we wederom een afspraak met onze verloskundige. Ze had ons gevraagd of we naar het ziekenhuis konden komen, omdat ze daar de rest van de dag zou moeten zijn. Nadat we ons hadden gemeld werd Loes naar een kamer gebracht, waar ze op een bed mocht gaan liggen. Onderweg liepen we langs kamers waar een aantal vrouwen zich in diverse stadia van de bevalling bevonden. Dat konden we opmaken uit de geluiden die ze maakten...niet erg bemoedigend :-)
Uit de controle bleek dat alles voorspoedig gaat met zowel Loes als de baby. Helemaal volgens het boekje, waar we natuurlijk erg blij mee zijn.

Vanochtend hebben we het kindje zelf weer kunnen zien. We hadden een afspraak gemaakt voor een 4D echo, wat erg grappig was. De gelaatstrekken waren goed zichtbaar, toen de baby eenmaal had besloten om de handjes voor het gezicht weg te halen. Volgens de echoscopist leek het kindje op Robin. De DVD en foto's vormen een mooi souvenir.

De tassen zijn gepakt, de transfer naar het vliegveld is geregeld en dit stukje is geplaatst. Kortom: we zijn klaar om naar Tokyo te gaan, waar we ongetwijfeld veel bijzondere dingen zullen gaan zien en meemaken. Na een aantal dagen in de Japanse hoofdstad zullen we afreizen naar Osaka, waar we worden opgehaald door een oude bekende, Yoshi. Deze Japanner kwam een jaar of zeven geleden stage lopen in Nederland, bij Robins toenmalige bijbaantje. Het contact is altijd gebleven en nu zullen we elkaar dus binnen een paar dagen treffen. Sterker nog: we verblijven bij hem thuis. Over lokaal reizen gesproken...

Jullie lezen het de volgende keer!

Groetjes,

Loes & Robin